Η ομάδα του thessdenthess συνάντησε την μοναδική Άρτεμη Ματαφιά στην Αθήνα λίγο πριν επισκεφτεί την Θεσσαλονίκη. Πρόκειται για μια ξεχωριστή μουσική ανάσα που συνδυάζει το ήθος της ψυχής με αυτό της φωνής. Την γνωρίσαμε την θαυμάσαμε την αγαπήσαμε και σας την προτείνουμε ανεπιφύλακτα.

Ποια η σύνδεση σου με την πόλη μας;

Κάποτε στην όμορφη πόλη σας που νιώθω άρρηκτα και δική μου, σπούδασα στο ΑΠΘ Πολιτικός Μηχανικός. Και ξεκίνησα να τραγουδώ σε φοιτητικά στέκια, μπουατ, ταβέρνες, πάρτυ και δε συμμαζεύεται…Το μηχανιλίκι το εγκατέλειψα αφού είδα κι έπαθα να πάρω πτυχίο, ευτυχώς το τραγούδι δεν το έχω εγκαταλείψει ακόμα, γιατί βασικά ακόμα με αντέχει.

Πως βλέπεις την επικαιρότητα κ τον κλάδο σου ;

Δυστυχώς ο κλάδος των καλλιτεχνών πλήττεται από μια υπόγεια απαξίωση και μηδενισμό σε ένα γενικότερο πλαίσιο υποβιβασμού κάθε μορφής τέχνης, κυρίως λαϊκής, με την ουσιαστική έννοια του όρου. Η χαρά, η δημιουργία, η Παιδεία, η μόρφωση, ο Πολιτισμός, η Ανθρώπινη Αξία κι αξιοπρέπεια,και καθετί που συμπορεύεται με την Τέχνη, είναι ξένες ή δυσβάσταχτες έννοιες προς ανθρώπους που βρίσκονται σε καίριες θέσεις. Δεν ξέρω ποιά είναι η ανώτερη δύναμη που τους οδηγεί να απαξιώνουν σταδιακά την Τέχνη στη μικρή μας χώρα. Νιώθω ότι δεν έχουν ψυχή αυτοί οι άνθρωποι..Ότι δεν αγαπούν. Ότι δεν μας αγαπούν. Τί αγαπούν δεν έχω καταλάβει…Νιώθω ότι διοικούμαστε από ανθρώπους χωρίς ψυχή. Αποκαρδιώνομαι και δεν νιώθω ότι εύκολα μπορεί αυτό να αλλάξει. Εντούτοις, από πρόσφατες κινητοποιήσεις καλλιτεχνών, εύχομαι κι ελπίζω η ενότητα, η σύμπνοια κι η …τεράστια δύναμη των δημιουργικών κι ονειροπόλων ανθρώπων, να ανατρέψουν την παραπάνω απαξίωση.

Άρτεμις και αθλητισμός

Είμαι κολυμβήτρια εδώ και πολλά χρόνια.Αγαπώ τη Θάλασσα και το νερό, κολυμπώ και νιώθω ότι πετάω. Κολυμπώ για να πετάω.

Άρτεμις και μουσική

Καθετί που σκέφτομαι έχει μουσική. Αυτός είναι κι ο λόγος που τραγουδώ. Γιατί θέλω να μοιράζομαι τη σκέψη μου. Δεν έχω κανέναν καλύτερο τρόπο επικοινωνίας, και, παρόλο που θα έπρεπε να έχω, δυστυχώς χωρίς τραγούδι και μουσική νιώθω πάντα αμήχανα να μοιράζομαι καθετί που σκέφτομαι. Η μουσική επίσης με έκανε να με αγαπήσω, να με σεβαστώ και κατ’επέκταση να κατανοώ, να σέβομαι και να προχωρώ.

Άρτεμις και όνειρα

Ονειρεύομαι καθώς περνά ο καιρός να τραγουδώ ακόμα περισσότερο, να βρίσκομαι σε όμορφες παραστάσεις, να καταφέρω να ολοκληρώσω μια προσωπική δουλειά με δικά μου τραγούδια που αφήνω από δω κι από κει σκόρπια μες στο σπίτι μου κ στο μυαλό μου, να γράψω επιτέλους αυτή την Ιστορία που τον τίτλο της δεν μπορώ ακόμα να σας τον πω και…να πάω στη Eurovision. Κι επίσης  να υποδυθώ στον κινηματογράφο κάποτε την Μαρία Κάλλας. Και να πάρω και Όσκαρ!!! (Για όνειρα μιλάμε έτσι…;)

τέλος μια ευχή:

Εύχομαι βαθιά να έρθει η μέρα που να μην υπάρχει καμιά μορφή κακοποίησης σε κανέναν αδύναμο άνθρωπο. Ανταλλάσσω όλα μου τα όνειρα με αυτό. Ας υπάρχω μόνο, κι απλά ας περπατώ χαμογελώντας σε έναν κόσμο Αγάπης, Αλληλεγγύης, Ειρήνης και Δικαιοσύνης. 

Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου την βρίσκουμε στην Απανεμιά μπουάτ στην Θόλου 4, Αθήνα και Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου στην Ζώγια στην Αλ. Σβώλου 54, Θεσσαλονίκη