All posts filed under: Απόψεις

Το Thessdenthess φιλοξενεί την Σύνθια Ροδάνθη Σάπικα

Η συντακτική ομάδα του Thessdenthess συνάντησε την υποψήφια Βουλευτή Α’ Θεσσαλονίκης με τη Νέα Δημοκρατία Σύνθια Ροδάνθη Σάπικα που με την αφοπλιστική της ειλικρίνεια μας είπε: «Μετά από 30 χρόνια δημοσιογραφίας έμαθα δύο πράγματα:  1. Ο κόσμος αλλάζει από τις σωστές ερωτήσεις και όχι από τις σωστές απαντήσεις. 2. Είναι σημαντικότερο να ακούς, παρά να μιλάς.« Γιατί κατεβαίνεις στην πολιτική; Θα σου απαντήσω ότι δεν κατεβαίνω στην πολιτική, αλλά ανεβαίνω στην πολιτική. Για μένα η πολιτική είναι κάτι ιερό. Με την ομάδα μου, που αποτελείται από γυναίκες, πιστεύουμε πως ο τρόπος που ασκείται η πολιτική πρέπει να αλλάξει. Καταναλώνουμε πολλή φαιά ουσία για τα κομματικά θέματα, αντί να χρησιμοποιούμε τις ιδέες μας και τις δυνάμεις μας για να λύνουμε προβλήματα. Σκοπεύω, εφόσον εκλεγώ να είμαι βουλευτής Θεσσαλονίκης, και όχι Αθηνών. Θα μείνω στην πολη μου και θα δουλέψω σκληρά, ώστε τα επόμενα χρόνια να εκτοξευτεί. Εάν όλοι το κάνουμε αυτό, τότε θα φτιάξουμε την Ελλάδα που ονειρευόμαστε. Ποιά είναι τα σχέδια σου για την πόλη; Η Θεσσαλονίκη βρίσκεται σε μία κρίσιμη στιγμή της. Εάν γίνουν …

ανάσα – Υποστήριξη ατόμων που πάσχουν από διατροφικές διαταραχές

Η ΑΝΑΣΑ είναι η πρώτη μη κερδοσκοπική εταιρία στην Ελλάδα που δημιουργήθηκε με στόχο την ενημέρωση, την πρόληψη και τη θεραπεία  των ανθρώπων που πάσχουν από Διαταραχές Πρόσληψης Τροφής. Ιδρύθηκε τον Μάιο 2007, από μια εξειδικευμένη ομάδα επιστημόνων, με πρωτοβουλία της ηθοποιού Γεωργίας-Ζέτας Δούκα -που έχει βιώσει την ασθένεια και θέλησε να αξιοποιήσει την προσωπική της εμπειρία προς όφελος των πασχόντων και υπέρ της ευαισθητοποίησης του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου. Οι Καταστατικοί Στόχοι της ΑΝΑΣΑ Η ενημέρωση και αφύπνιση του ευρέως κοινού για την ύπαρξη και τις διαστάσεις του προβλήματος των διατροφικών διαταραχών. Ολοκληρωμένες υπηρεσίες ενημέρωσης,  κατεύθυνσης και στήριξης των ανθρώπων που πάσχουν από διατροφικές διαταραχές. Προγράμματα πρόληψης στο ευρύ κοινό. Υπηρεσίες ενημέρωσης / υποστήριξης προς τις οικογένειες, εκπαιδευτικούς, φιλικό περιβάλλον των ασθενών. Δωρεάν διάγνωση και θεραπεία ασθενών από το 2008, μέσα από τη δημιουργία του 1ου Κέντρου Ημέρας για τις Διαταραχές Πρόσληψης Τροφής. Περισσότερες πληροφορίες: link

Η απλότητα στο «σχήμα» των επιλογών

Γράφει η Νάντια Στράντζου Ας υποθέσουμε ότι σκοπεύετε να παρευρεθείτε σε μια επίσημη εκδήλωση και έχετε φανταστεί τον εαυτό σας να φορά ένα εντυπωσιακό «κόκκινο φουστάνι». Πηγαίνετε λοιπόν στην αγορά, με την πρόθεση να το βρείτε και να το αποκτήσετε. Η αναζήτηση αυτή ξεκινά πάντα με πηγαίο ενθουσιασμό και ένα «θέλω» ισχυρό και ανυποχώρητο. Αυτό το κρατάμε! Κι ενώ ψάχνετε για αυτό που πραγματικά θέλετε, βρίσκεστε ξαφνικά μπροστά από μια βιτρίνα με ένα «πράσινο φουστάνι». Ξέρετε ότι δεν ήταν αυτή η αρχική σας επιλογή. Ξέρετε ότι αυτό το φουστάνι δεν πληροί τις προδιαγραφές σας. Το δοκιμάζετε ωστόσο. Επειδή είναι πολύ όμορφο. Επειδή είναι ακριβό. Επειδή είναι εντυπωσιακό. Επειδή, επειδή, επειδή.. Στο σημείο που βρίσκεστε, υπάρχουν δύο επιλογές: η πρώτη είναι να «αγοράσετε το πράσινο φουστάνι» και να συμβιβαστείτε με το γεγονός ότι αυτό θα φορέσετε. Το επιλέξατε με πλήρη ελευθερία και μέσα από έναν μακρύ κατάλογο με «επειδή», διαγράφοντας το αρχικό σας ανυποχώρητο «θέλω». Προσοχή όμως! Θα πρέπει να γνωρίζετε – και να είστε απόλυτα συνειδητοποιημένοι- ότι αυτό το φουστάνι δεν θα γίνει ποτέ το …

Ελλάδα της κρίσης και Περιβάλλον – Ανάγκη ανάπτυξης οικολογικής συνείδησης

Ζούμε σε μια όμορφη χώρα του κόσμου, με καταγάλανες θάλασσες, λίμνες, καταρράκτες, χιονισμένα βουνά και δάση που συνθέτουν ένα μοναδικό και με εναλλαγές τοπίο. Παράλληλα, ελληνικές πόλεις, γεωργικές εκτάσεις και υδάτινοι αποδέκτες φιγουράρουν ψηλά στις λίστες με τις πιο ρυπασμένες περιοχές στην Ευρώπη, στις οποίες οι ρύποι υπερβαίνουν τα όρια των ευρωπαϊκών κανονισμών. Και ενώ η πρόοδος της τεχνολογίας προοδευτικά υποβαθμίζει το φυσικό περιβάλλον, τα δύσκολα χρόνια της κρίσης συντέλεσαν στο να διογκωθούν πολλά προβλήματα κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα με ένα από τα κυρίαρχα αυτό της καθαριότητας. Με αφορμή τον πρόσφατο καύσωνα, και την απεργιακή κινητοποίηση των χειριστών των απορριμματοφόρων διαπίστωσα για ακόμη μία φορά εκτός από τα παραπάνω, πως ο σύγχρονος Έλληνας στερείται περιβαλλοντικής γνώσης, συνείδησης και ευαισθησίας. Σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης, συνεχίζει να πετάει σκουπίδια σε κάδους που ήδη ξεχειλίζουν ενώ βρίσκοντας κανείς καταφύγιο για μια ανάσα δροσιάς σε υπέροχες παραλίες διαπιστώνει πως όπου δεν υπάρχουν σκουπιδοτενεκέδες, αυτές είναι γεμάτες σκουπίδια που δεν θα μαζέψει ποτέ κανείς. Παρά τις προσπάθειες που γίνονται τα τελευταία χρόνια είναι φανερό πως ακόμη δεν έχει …

Καρδιάς φορτία…

Γράφει η Νάντια Στράντζου Υπάρχουν μέρες κακές, μέρες που νιώθουμε να μην έχει τέλος το τέλμα μέσα μας… Αυτές οι μέρες δεν κάνουν διακρίσεις. Υπάρχουν για όλους, μικρούς και μεγάλους. Σαν να είναι αναφαίρετο δικαίωμα της ανθρώπινης φύσης… Εχθές οι μαθητές μου είχαν ακριβώς μια τέτοια μέρα… Στο τελευταίο διάλειμμα μάλωσαν πολύ για ασήμαντες αφορμές. Όλοι με όλους. Ήρθαν λοιπόν σε εμένα, προσπαθώντας να μου εξηγήσουν τι είχε συμβεί. Ήταν τόση η μεταξύ τους ένταση, που στάθηκε αδύνατο να καταλάβω, όσο κι αν προσπαθούσα. Αντάλλασσαν φωνές και προσβολές χωρίς τέλος. Τη λύση έδωσε το σωτήριο κουδούνι! Έφυγα από το σχολείο τρομερά προβληματισμένη. Οδηγώντας, παρατηρούσα ανάλογες στιγμές στο γύρω μου περιβάλλον: καυγάδες για τα διπλοπαρκαρίσματα, κόρνες στα φανάρια, φωνές… Σήμερα, αμέσως μετά την πρωινή προσευχή, ζήτησα από τους μαθητές μου μια ιδιόμορφη χάρη: να αλλάξουν τη σχολική τσάντα τους με του διπλανού τους και να την κουβαλήσουν για λίγη ώρα. Τα πρώτα σχόλια ήρθαν, σχεδόν άμεσα, από έναν μαθητή που δεν είχε «ζευγαράκι», και έτσι άλλαξε την τσάντα του με τη δική μου: «Κυρία, είναι δυνατόν …

Γιώργος Αναγνωστόπουλος: Ένας «δάσκαλος» για όλους

Η ομάδα του Thessdenthess συνάντησε στη Λάρισα έναν δάσκαλο με πολιτικές ανησυχίες για μία ειλικρινή συνέντευξη. Ο λόγος για τον Γιώργο Αναγνωστόπουλο… Πες μας λίγα λόγια για εσένα Καταρχάς καλησπέρα σας κι ευχαριστώ για την πρόσκληση. Για μένα να σας πω εν συντομία ότι αποφοίτησα το 2009 από το Παιδαγωγικό Θεσσαλονίκης κι έκτοτε δουλεύω ως δάσκαλος  γενικής και ειδικής αγωγής σε διάφορες περιοχές ανά τη χώρα με αρκετά ένσημα σε απομακρυσμένες περιοχές της Ελλάδας. Ταυτόχρονα με την εργασία μου έχω τελειώσει και δύο μεταπτυχιακά. Το πρώτο στην Ειδική Αγωγή με την έρευνά μου να εστιάζει στα παιδιά με απώλεια όρασης και το δεύτερο στην Εκπαιδευτική Πολιτική και Διοίκηση της Εκπαίδευσης. Συχνά πηγαίνω σε πανελλήνια ή διεθνή συνέδρια για να ανανεώνω τις γνώσεις μου και να παρουσιάζω τις δικές μου. Ποια είναι τα όνειρά σου, τι σου αρέσει να κάνεις; Μου αρέσει πάρα πολύ να βοηθάω τους συνανθρώπους μου. Μπορεί να ακούγεται λίγο κλισέ, αλλά πιστεύω ότι είναι κάτι που αποδεικνύεται στην πράξη. Από τη θέση του προέδρου του Πανελληνίου Συλλόγου αναπληρωτών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (ΠΣΑΕΠ) λοιπόν μαζί …

Η γλύκα της πίκρας…

Γράφει η Καλλιρρόη Νικολάου Το συγκεκριμένο άρθρο δημιουργήθηκε για προσωπική χρήση. Όσοι σκοντάψετε εδώ, ελπίζω να βρείτε μια σπίθα ικανή να ξυπνήσει την φωτιά της αγάπης μέσα σας… Έχετε ποτέ αναρωτηθεί πώς θα βιώνατε την αντιστροφή των γεύσεων κατά βούληση; Πολλές φορές στη ζωή μας η ανατροπή λειτουργεί ως λύση, δηλαδή το κλισέ που λέγεται πως πίσω από κάτι κακό κρύβεται κάτι καλό, ενδέχεται να μην είναι παρηγοριά, αλλά πραγματικότητα. Επιστήμονες στις ΗΠΑ κατάφεραν για πρώτη φορά να αντιστρέψουν τις γεύσεις των τροφών κατά βούληση, επεμβαίνοντας στον εγκέφαλο πειραματόζωων, έτσι ώστε αυτά να νιώθουν πικρή γεύση, όταν έτρωγαν κάτι γλυκό και το αντίστροφο. Το επίτευγμα αποδεικνύει ότι η γεύση είναι «καλωδιωμένη» στον εγκέφαλο. Πώς; Αν χειραγωγήσουμε τα κατάλληλα εγκεφαλικά κύτταρα. Ωστόσο, δεν εξηγούνται όλα με την επιστήμη. Η ζωή είναι πολυσύνθετη, επομένως απαιτείται πολυπαραγοντική θεραπευτική προσέγγιση των δυσκολιών. Απαιτούνται  εκτός της φυσικής κατάστασης προσόντα, όπως η εξυπνάδα∙ Πολύ σημαντικό να ξέρεις να μιλήσεις τη στιγμή που πρέπει, να πεις αυτό που χρειάζεται και να τους καθηλώσεις όλους. Να έχεις σταθερές βάσεις, καλή ανατροφή, σωστές χαρακτηρολογικές δομές …

Να αποδεχόμαστε ό,τι δεν μπορεί να αλλάξει…

Ημέρες σαν αυτές που διανύουμε, εβδομάδες με πρωτοφανή σημεία των καιρών, έρχονται διδακτικότερα από όσο μπορούμε να εικάσουμε…Πόσο μάλλον όταν έρχονται για να μείνουν, παραπάνω από όσο θα μπορούσαμε να υπολογίσουμε! Θερμοκρασίες υπό το μηδενός και ακραίες χιονοπτώσεις να παραλύουν τη χώρα, ενώ μέσα μας ένα παράξενο τρενάκι εναλλαγής σκέψεων και διαθέσεων δε λέει να σταματήσει την ασταθή πορεία του… Εντάξει, ας το παραδεχτούμε… Στην αρχή, είχε πλάκα να μπορείς να ξεκλέψεις μια μερούλα δουλειάς ή να μη χρειάζεται να ρυθμίσεις νωρίς το ξυπνητήρι…Στην αρχή… Έπειτα, μίλησε η συλλογική σου συνείδηση: Και όλοι αυτοί που δεν έχουν μια στέγη; Ακόμη συνηθέστερα, θέρμανση; Νερό; Πόσο διαφορετικά αναγκάζεσαι να ζήσεις στερούμενος τα βασικά, και πόσο λίγες ευκαιρίες έχεις στην τόσο μοναδική ζωή σου να το καταλάβεις… Είναι κοινός τόπος το γεγονός ότι ζούμε σε μια χώρα στην οποία οι κρατικοί μηχανισμοί παραλύουν σε κάθε κατάσταση έκτακτης ανάγκης… Σταδιακά, οι δρόμοι έγιναν απροσπέλαστοι και όλοι εμείς οι τυχεροί, οι έχοντες στέγη, τροφή και νερό, οδηγηθήκαμε σε μια κατάσταση ιδιότυπου εγκλεισμού, με μικρές και ολιγόχρονες δυνατότητες φυγής… Προσωπικά, τα …

2017 | Ένα έτος ελπίδας…

Καθώς το 2016 έφυγε και το νέο έτος άρχισε να μπαίνει στη καθημερινότητα μας, χτίζουμε σε αυτό ένα βάθρο ελπίδας. Ελπίδα για να έχουμε την υγεία μας πάνω απ’ όλα, ελπίδα για να αντέξουμε στον οικονομικό και επαγγελματικό άθλο, ελπίδα για να έχουμε τους ανθρώπους μας δίπλα μας και να μπορούμε να τους χαρίζουμε απλόχερα τα χαμόγελα και την αγάπη μας. Καθώς οι ενδείξεις λένε πως αναμένεται να είναι ένα έτος δύσκολο, κυρίως λόγω της δυσχερής οικονομικής κατάστασης της Ελλάδας, εμείς δε γίνεται να μη προσπαθήσουμε για το καλύτερο. Μία προσπάθεια που απαιτεί δύναμη, πάθος και προπαντός αγάπη για αυτό που κάνουμε και για αυτούς που παλεύουμε. Το να δίνεις καθημερινά τον καλύτερο σου εαυτό είναι σίγουρα δύσκολο. Ωστόσο μπορούμε να δούμε αυτούς που τα κατάφεραν και να αντιληφθούμε ότι τίποτα δεν είναι αδύνατο. Ακόμα και σε μία χώρα τόσο πληγωμένη όσο η δική μας, μπορούμε να δώσουμε το δικό μας λιθαράκι για να βελτιώσουμε όχι μόνο τους εαυτούς μας αλλά και τους συνανθρώπους μας. Είναι πολύ εύκολο να παραδώσουμε τα όπλα και να υπεκφύγουμε …

Τα «τείχη»…

  Γράφει η Νάντια Στράντζου Είμαστε όλοι ανεξαιρέτως , λίγο ή περισσότερο, σπασμένοι… Μέσα  από την ανασύνθεση των κομματιών μας, φτιάξαμε τον σημερινό μας εαυτό. Ακριβώς αυτό είναι που κάνει τον καθένα τόσο τραγικά μοναδικό… Μας είδαμε να σπάμε, και η αλήθεια είναι πως φοβηθήκαμε μήπως μείνουμε για πάντα στην κατάσταση αυτή… Μήπως η αναδημιουργία μας κάνει κάτι άψυχο, απρόσωπο, κάτι που δεν υπήρξαμε ποτέ… Φοβηθήκαμε, γιατί δεν ξέραμε πως θα είμαστε στο «μετά»… Κάπου μέσα στη δίνη αυτού του φόβου, ήταν που πήραμε τη σοβαρή απόφαση να προστατέψουμε τους εαυτούς μας, μη σκορπίσει ο άνεμος τα κομμάτια… Και φτιάξαμε τα «τείχη»: σωρεύσαμε σκέψεις, βάλαμε κάτω τη λογική μας, παγώσαμε οτιδήποτε θύμιζε συναίσθημα, κάναμε εκκαθάριση σε ανθρώπους και στιγμές και μόλις νιώσαμε μια σχετική ασφάλεια για το δημιούργημά μας, οχυρωθήκαμε καλά. Μπορούσαμε έτσι να συνεχίσουμε. Να εργασθούμε με μανία. Να λειτουργούμε μηχανικά. Να υπάρχουμε σπασμένοι και να πιστεύουμε πως δε θα το καταλάβει κανείς. Τα καταφέραμε περίφημα! Πάμε τώρα στις αλήθειες: όσο ψηλά, ανθεκτικά και άτρωτα και να είναι τα «τείχη» μας, δεν είναι παρά …

Απόδραση

Γράφει η Στράντζου Νάντια Μείνε, αν το θέλεις Σε ό,τι αντέχεις Σε ό,τι πιστεύεις πως μπορείς να δαμάσεις Αν έτσι είσαι…   Μα αν έχεις φτιαχτεί από όνειρο Αν ακόμα μετράς άστρα και ταξίδια Φύγε… γιατί ποτέ δε θα βολευτείς άνετα Δε θα αράξεις στα «πρέπει»…   Φύγε, γιατί δεν υπάρχει θλιβερότερο Από ένα βλέμμα με σπίθα Σε ένα σώμα και μια ψυχή σε ακαμψία…   Διαλύσου, σκορπίσου στους ανέμους να γεννηθείς ξανά μέσα στα χρώματα από τις στάχτες και τους καιρούς.. Ποτέ μην είσαι ο ίδιος αν δεν αντέχεις την ομοιομορφία…   Κι αν δε σου αρέσουν τα λιμάνια και οι στεριές Που φτιάχνει ο κόσμος Αν δε σου αρέσουν τα αναλλοίωτα στον χρόνο Βάλε σε όλα φωτιά σε μια στιγμή Και πέσε να ζήσεις στα κύματα…   Ας παραδέρνεις Μέσα στο χάος σου Θα δεις τα πιο μαγεμένα ηλιοβασιλέματα….   Αυτά που δε θα δουν ποτέ Αυτοί που μένουν σε ό,τι αντέχουν Σε ό,τι μάταια πιστεύουν Πως μπορούν να δαμάσουν….  

Επιχειρηματίες β’ κατηγορίας

Με την έλευση της οικονομικής κρίσης πολλοί επιχειρηματίες κλονίσθηκαν σημαντικά και οι ταμειακές ροές τους άλλαξαν άρδην. Σε αυτό το πλαίσιο οι προγραμματισμένες πληρωμές τόσο των προμηθευτών όσο και των υπαλλήλων τους μπήκαν σε μία τροχιά καθυστέρησης. Πολλοί εξ αυτών, έδειξαν κατανόηση και μπράβο τους καθώς μέσα από την εμπιστοσύνη που έχει χτιστεί οφείλουν να επιδείξουν σύνεση μέχρι να περάσει ο σκόπελος. Ωστόσο, από την άλλη, υπάρχουν και εταιρίες που η οικονομική τους πορεία έχει ανοδική τροχιά. Πολλοί από τους επιχειρηματίες αυτών των εταιριών προσπάθησαν να ταυτιστούν με την οικονομική δυσκολία της εποχής και άρχισαν να συμπεριφέρονται στους υπαλλήλους και στους προμηθευτές ως πληγωμένοι από τη κρίση. Στη πραγματικότητα όμως οι επιχειρήσεις αυτές είναι απόλυτα υγιείς και οδεύουν την ανάπτυξη και την εδραίωση τους. Συνήθως τα θύματα αυτής της ακατανόητης υποκρισίας είναι οι υπάλληλοι. Τα τελευταία χρόνια, παρατηρούνται αδικαιολόγητες καθυστερήσεις στις πληρωμές των μισθών τους, άλλοτε ημερών και άλλοτε μηνών. Αυτά τα θύματα μπορεί να είναι ακόμα και υπάλληλοι που έχουν δείξει τον ζήλο τους με την εργασία τους, που εργάζονται και πέραν του ωραρίου …