Άνοιξε το τριώδιο, σφάξαμε τα γουρουνάκια μας για να τα ψήσουμε την Τσικνοπέμπτη και κάποιος στο σπίτι αγόρασε γαλακτομπούρεκο ή ακόμα καλύτερα μπορεί να το έφτιαξε. Θα βάλουμε ότι πιο άσχετο ρούχο έχουμε και θα βαφτούμε όσο πιο περίεργα μπορούμε. Ακόμα καλύτερα μπορούμε να φορέσουμε μάσκες ή περούκες. Η μουσική είναι τέρμα και το ξεβίδωμα σε μαγαζιά και δρόμους must. Ωχ, το ακούτε κι εσείς αυτό που ακούω; Ψίθυρος είναι; Δεν μπορώ να καταλάβω καλά. Η μουσική είναι δυνατά. Ας χαμηλώσει κάποιος, δεν ακούω τι θέλει να μου πει η φωνή. Φωνές πολλές, άγριες. Ακούω την χροιά της φωνή τους. Είναι αγανακτισμένη φωνάζουν. Κάποιον δεν θέλουν. Κάποιους δεν θέλουν. Δεν μπορώ να προσδιορίσω την εθνικότητα αυτών των φωνών. Είναι Γάλλοι; Έλληνες; Γερμανοί; Μάλλον είναι πολλοί. Είναι Ευρωπαίοι που φωνάζουν και δεν θέλουν κάποιον. Μπορεί να σταματήσει αυτή η μουσική; Ακούω νομίζω αυτόν τον κάποιον να μιλάει. «Το όνομα μου είναι πρόσφυγας. Το επίθετο μου κατατρεγμένος. Με ξερίζωσαν από τον τόπο μου. Άγρια με τράβηξαν δίχως να προλάβω να αντιδράσω. Πώς να προλάβω να αντιδράσω; Το …