Ζούμε σε μια όμορφη χώρα του κόσμου, με καταγάλανες θάλασσες, λίμνες, καταρράκτες, χιονισμένα βουνά και δάση που συνθέτουν ένα μοναδικό και με εναλλαγές τοπίο. Παράλληλα, ελληνικές πόλεις, γεωργικές εκτάσεις και υδάτινοι αποδέκτες φιγουράρουν ψηλά στις λίστες με τις πιο ρυπασμένες περιοχές στην Ευρώπη, στις οποίες οι ρύποι υπερβαίνουν τα όρια των ευρωπαϊκών κανονισμών. Και ενώ η πρόοδος της τεχνολογίας προοδευτικά υποβαθμίζει το φυσικό περιβάλλον, τα δύσκολα χρόνια της κρίσης συντέλεσαν στο να διογκωθούν πολλά προβλήματα κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα με ένα από τα κυρίαρχα αυτό της καθαριότητας. Με αφορμή τον πρόσφατο καύσωνα, και την απεργιακή κινητοποίηση των χειριστών των απορριμματοφόρων διαπίστωσα για ακόμη μία φορά εκτός από τα παραπάνω, πως ο σύγχρονος Έλληνας στερείται περιβαλλοντικής γνώσης, συνείδησης και ευαισθησίας. Σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης, συνεχίζει να πετάει σκουπίδια σε κάδους που ήδη ξεχειλίζουν ενώ βρίσκοντας κανείς καταφύγιο για μια ανάσα δροσιάς σε υπέροχες παραλίες διαπιστώνει πως όπου δεν υπάρχουν σκουπιδοτενεκέδες, αυτές είναι γεμάτες σκουπίδια που δεν θα μαζέψει ποτέ κανείς. Παρά τις προσπάθειες που γίνονται τα τελευταία χρόνια είναι φανερό πως ακόμη δεν έχει …