Δε κλείνω τα μάτια, ούτε ζω στο κόσμο τον δικό μου, αν και δε σας κρύβω ότι το θέλω πολύ! Όλοι μας θέλουμε να ζούμε στον ονειρικά πλασμένο δικό μας κόσμο! Δε κλείνω τα μάτια στη πραγματικότητα, τη ξέρω, τη βλέπω…..Μπορεί να μας πνίγει ο θυμός και η οργή, να απογοητευόμαστε με ό,τι συμβαίνει, να βλέπουμε τη δυστυχία να πλησιάζει όλο και περισσότερο… η ανασφάλεια, ο φόβος και το άγχος να απορροφούν ενέργεια από τη ζωή μας. Είμαι σίγουρη πως όλα αυτά που συμβαίνουν δεν αφήνουν κανέναν μας αδιάφορο. Ο καθένας ωστόσο έχει ξεχωριστό τρόπο που προσεγγίζει τις καταστάσεις. Εάν κάποιος έχει διαφορετικό τρόπο από το δικό σου δε σημαίνει ότι είναι λάθος. Άλλωστε το σωστό και το λάθος είναι σχετικό.!!! Μη βιαστείς να κατηγορήσεις τη στάση ενός ανθρώπου…μη βιαστείς να κρίνεις την συμπεριφορά του…. Μη βιαστείς να βγάλεις συμπεράσματα επειδή λειτουργεί διαφορετικά από εσένα και ψάχνεις να βρεις φτηνές δικαιολογίες για να δικαιολογήσεις πρώτα τον εαυτό σου. Η μιζέρια έχει κατακλίσει τη ζωή μας και η καθημερινή γκρίνια έχει γίνει συνήθεια! Σήμερα ο αισιόδοξος …

Μην περιμένεις να αναγνωριστούν οι προσπάθειες σου.. Μην περιμένεις να σε καταλάβουν….. Μη περιμένεις να νιώσουν την αγάπη σου, το θυμό σου, την οργή σου…. Πόσοι είναι αυτοί που πραγματικά ξέρουν έναν άνθρωπο? Πόσοι είναι αυτοί που αντιλαμβάνονται ένα βλέμμα, μια σιωπή ? Πόσοι είναι αυτοί που πίσω απο έναν δυναμικό και ανεξάρτητο άνθρωπο καταλαβαίνουν τις αδυναμίες και ευαισθησίες του? Δεν είναι κανένας υποχρεωμένος να σε καταλαβαίνει, να αναγνωρίσει τις προσπαθειες σου, να σε γνωρίσει και να σε αντιλαμβάνεται. Δεν είναι κανένας υποχρεωμένος να νιώσει την αγάπη σου. Δεν είναι κανένας υποχρεωμένος να αντιληφθεί το θυμό και την οργή σου. Δεν είναι κανένας υποχρεωμένος να ξέρει τους φόβους σου, τα όνειρα σου…. Αντί λοιπόν να κάθεσαι και να ‘’κλαις’’ τη μοίρα σου γιατί κανείς δε σε καταλαβαίνει, γιατί κανείς δε σε νιώθει, γιατί κανείς δεν σε αντιλαμβάνεται, επιλέγεις απλά να τα εκφράσεις τα μοιραστείς…. Ο τρόπος που θα τα εκφράσεις , σε ποιους θα τα εκφράσεις είναι επιλογή δική σου… Απλά …. μοιράσου τις σκέψεις σου, μοιράσου τη χαρά σου, το πόνο σου, τους φόβους …

Σωματικές αλλαγές… Βιολογικές αλλαγές….. Αλλαγές στο τρόπο σκέψης… Αλλαγές στη διαχείριση των συναισθημάτων…. Αλλαγές στο τρόπο συμπεριφοράς…. Αλλαγές στην αντίληψη…. Αλλαγές στη δουλειά, στο σπίτι, στους φίλους, στις σχέσεις… Παντού και πάντα αλλαγές…. Στο άκουσμα της λέξης »αλλαγή», συχνά νιώθουμε φόβο, τρόμο, προβληματισμό, ανασφάλεια! Η καρδιά μας χτυπάει γρήγορα, το μυαλό μας σταματάει και η ψυχή μας αγωνιά…. Συνήθως οι αλλαγές μας ξεβολεύουν, μας βγάζουν από τη ρουτίνα και τη συνήθεια… παράλληλα όμως μας κάνουν να νιώθουμε χαρά, θαυμασμό, ενεργεια… Η αλλαγή μας οδηγεί να ξεπεράσουμε τους φόβους μας και να προσαρμοστούμε σε κάτι διαφορετικό… Πολλές φόρες την αναζητούμε, την έχουμε ανάγκη…. την ψάχνουμε απεγνωσμένα, πηγαίνοντας κόντρα στην εσωτερική φωνή που προτιμάει τη σταθερότητα, την ασφάλεια και τη σιγουριά. Όταν η αλλαγή είναι επιλογή, γοητεύει… Έχει ρίσκο, θέλει δύναμη, αυτοπεποίθηση, αισιοδοξία και ενθουσιασμό…. Άλλες φορές έρχεται απλά στη ζωή μας, αβίαστα, χωρίς καν να τη καταλάβουμε… τότε αντιλαμβανόμαστε ότι η αλλαγή είναι αποτέλεσμα των επιλογών μας, είναι η φυσική ροή αυτών που συμβαίνουν γύρω μας και συμβιβαζόμαστε, προσαρμοζόμαστε όσο πιο γρήγορα μπορούμε…. ωστόσο η αλλαγή μπορεί …