«Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο· καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο· το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή.» ( Ν. Καζαντζάκης) Η αφετηρία δεν έχει και πολλή σημασία. Ο τερματισμός επίσης. Και τα δυο ορίζουν ένα μεσοδιάστημα, και τα δυο είναι απλές σημαδούρες που εφιστούν τη προσοχή σου, ένα κάλεσμα μέσα σου, στο χαοτικό σου γίγνεσθαι. Κάθε μεσοδιάστημα αντιπροσωπεύει ένα στόχο, μια συνειδητή προσπάθεια, την αποδοχή του τώρα και την κατασκευή του αύριο. Άλλο μπορεί να έχει ως στόχο τη κερδοφορία, άλλο την εκπαιδευτική κατάρτιση, άλλο την απώλεια βάρους , άλλο τη βελτίωση της υγείας και κάποιο άλλο την προσαρμογή μετά την απώλεια. Όλα όμως χρειάζονται λίγο από τη ψυχή σου, λίγη αυτοθυσία και λίγη διαίσθηση. Πολύ υπομονή, αρκετή επιμονή και απόλυτη αφοσίωση. Ίσως εκεί να κρύβεται η επιτυχία-στην αφοσίωση. Μεγαλώνουμε και ωριμάζουμε μέσα σε μεσοδιαστήματα. Κάθε εμπειρία και ένας αναπρογραμματισμός, μια αναθεώρηση, ένας ανασχεδιασμός. Είτε θεωρείς τον εαυτό σου ‘’του προγράμματος’’ είτε όχι, σου συμβαίνει, σου έχει συμβεί και θα συνεχίσει χωρίς να σε ρωτάει. Ένα χρόνο ακριβώς πριν, με αφορμή την απώλεια ενός προσώπου, …

Ο κυρ Ορέστης μεγάλωσε στη περίοδο της κατοχής σε ορφανοτροφείο. Το στήριγμα του ήταν ο αδερφός του ο Χρήστος. Ήταν ένας από τους χιλιάδες αγράμματους εκείνης της εποχής. Μία μέρα, σε ηλικία 15 χρονών πήρε την απόφαση να μάθει γράμματα. Του είχαν πει πως θα πρέπει να δώσει τις εξετάσεις της 4ης γυμνασίου για να μπορέσει να παρακολουθήσει κανονικά τα μαθήματα της πέμπτης. Έτσι, ξεκίνησε να διαβάζει, αλλά τα λάθη που έκανε ήταν τόσο πολλά που μέχρι και ο αδερφός του, ο οποίος δεν είχε πάει σχολείο, του έλεγε πως όλα του τα γραπτά έχουν ορθογραφικά λάθη. «Δύσκολη γλώσσα η Ελληνική» είπε. Το πείσμα του ωστόσο ήταν μεγάλο και κατάφερε να τελειώσει το σχολείο. Αφού τελείωσε το σχολείο και ενηλικιώθηκε έφυγε με τον Χρήστο από το ορφανοτροφείο και γύρεψε δουλειά για να επιβιώσει. Στην κατεστραμμένη από τον πόλεμο ελληνική οικονομία δεν υπήρχαν δουλειές. Έτσι, πήρε την απόφαση να πάει στην Ιταλία για να βρει τη τύχη του. Συνοδοιπόρος στο ταξίδι του, όπως και σε κάθε άλλο, ήταν ο αδερφός του. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα …