-Αναστασία πώς ασχολήθηκες με την συγγραφή; Από μικρό παιδί μου άρεσε να φτιάχνω δικές μου ιστορίες και έτρεχα πάντα στους μεγαλύτερους να τις πω. Κάποιο νεράιδα από το ποτάμι ήθελε να με πάρει να χορέψουμε, ένα σπουργίτι ήρθε και μου είπε ένα τραγούδι. Αλλά δυστυχώς οι μεγάλοι δεν έχουν πάντα χρόνο να ακούσουν τις ιστορίες των παιδιών, οπότε κι ο θείος μου με παρότρυνε να αρχίσω να τα γράφω. Ξεκίνησα με παραμύθια κι αργότερα όταν έμαθα την ιστορία του παππού μου θεώρησα οτι θα ήταν καλό να ακουστεί και πέρα από τα όρια της οικογένειας μου. -Οπότε αυτή είναι αληθινή ιστορία; Είναι  εμπνευσμένο από αληθινή ιστορία. Ο Ντίνος (ήρωας του βιβλίου) και ο παππούς ο Σέμις έχουν κοινή αρχή. Δηλαδή κι οι δυο γεννήθηκαν σε ένα μικρό χωριό της Πελοποννήσου, ήταν 7 χρόνια στρατιώτες και για να αποφύγουν την Μικρασιατική καταστροφή μπήκαν σε ένα καράβι και πήγαν λαθρομετανάστες στην Αμερική. Από εκεί κι έπειτα όμως  οι πορείες τους στην ζωή αλλάζει. Άρα η ιστορία έχει να κάνει με το πως εδραιώθηκε ο Ντίνος στην Αμερική; …