Η ομάδα του thessdenthess «συνάντησε» τον Μιχάλη Χατζηαναστασίου, Καθηγητή Συγκριτικής Μουσικολογίας- Σολίστ και μαέστρο. Σας παρουσιάζουμε μια άκρως ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική συνέντευξη του. Η ευγένεια, το ήθος, το πάθος αλλά και συνολικά η πολυσχιδής προσωπικότητα του συνθέτουν τις βασικές συνιστώσες της γοητείας του.

Τι συμπεριλαμβάνει μια τέλεια μέρα για σένα;

«Είναι πολύ σημαντικό για μένα, να μην νιώθω στάσιμος κάθε φορά που ανοίγω τα μάτια μου το πρωί. Να νιώθω παρόν στην Ζωή που ξυπνάει μέσα μου κάθε μέρα. Να μπορώ να ακούω την… ανάσα μου. Να είμαι σε θέση να μπορώ να «μιλώ» σε ότι αγαπάω και λατρεύω. Να βλέπω πέρα από τις ατέλειες. Να μπορώ να εξουσιάζω την διάθεση μου έτσι, ώστε να την αποτρέπω από το να με διατάζει. Όλα αυτά φυσικά, προϋποθέτουν έναν ήσυχο και γαλήνιο ύπνο το προηγούμενο βράδυ»

Αγαπημένη σου συνήθεια;

«Βόλτες με την μηχανή μου, σε δρόμο γεμάτο στροφές»

Υπάρχει κάτι που να σε εξοργίζει;

«Πολλά. Αν βγάλω απ’ έξω εμένα, με όλα τα στραβά και ανάποδα που με συνοδεύουν και με χαρακτηρίζουν σαν άνθρωπο και που ακόμα μέχρι σήμερα, δεν κατόρθωσα να … ανασκευάσω, η ημιμάθεια, ο … ωχαδερφισμός και η δηθενιά, βρίσκονται στις τρείς πρώτες θέσεις, για εκτέλεση στα 2 μέτρα και δίχως κουκούλα στο κεφάλι»

Τι βαθμό θα έβαζες στον εαυτό σου κάνοντας την αυτοκριτική σου (ως προς την επαγγελματική σου πορεία);

«Προσωπικά θα με άφηνα μετεξεταστέο και τούτο διότι, ποτέ δεν με ενδιέφερε να «παίζω» με νόμους και κανόνες … ανέλιξης. Με νοιάζουν   περισσότερο τα … μέσα μου, από τον σκοπό. Άλλωστε διαθέτω ακόμα τόση έπαρση και εγωισμό, σαν άνθρωπος και καλλιτέχνης, που θα ένιωθα γελοίος να μπω στην διαδικασία και μάλιστα δημοσίως, μιας αυτοκριτικής του … θεαθήναι»

Αν μπορούσες να ξυπνήσεις αύριο και να έχεις μια νέα ικανότητα, ποια θα ήταν αυτή;

«Θα ήθελα να κατέχω την δύναμη και την ικανότητα της πολυστασίας. Να μπορούσα κάποτε να αξιωθώ την στιγμή εκείνη, που θα είμαι σε θέση  να περιπλανηθώ, σε έναν αθέατο και παράδοξο κόσμο, που δεν μπορούμε να αντιληφθούμε, αλλά ζούμε μέσα του, όπως ακριβώς τον περιέγραψε ο Πλάτωνας στην αλληγορία του Σπηλαίου»

Είσαι ενεργός πολίτης; Σε ενδιαφέρει η πολιτική;

«Η δράση παράγει επιστήμη. Τέχνη παράγει η αντίδραση και η αδράνεια, κοινωνίες ηλιθίων.

Κάποτε ο Μπρεχτ έγραψε:

“Η τέχνη έτσι κι αλλιώς αποφασίζει να μεγαλώνει την αμάθεια ή την γνώση, να παραδίδει τον άνθρωπο στις συγχύσεις, στις αυταπάτες ή στα θαύματα ή να παραδίδει τον κόσμο στον άνθρωπο”

Βάσει των παραπάνω λοιπόν, σαφώς και είμαι ενεργός στα κοινά, διαθέτοντας την … χάρη του παραβατικού και συντηρώντας την επικινδυνότητα ενός … περιθωριακού.

Η πολιτική με ενδιαφέρει ως μέσο επικοινωνίας και ως ιδέα, που στόχο έχει να προάγει το επίπεδο ζωής των πολιτών, διασφαλίζοντας την ομαλή συνέχεια του εκάστοτε κοινωνικού μοντέλου συμβίωσης.

Πέρα από αυτά, που σωστά έθεσε στον λόγο του ο Αριστοτέλης:

“Ο πολίτης ουδενί των άλλων ορίζεται μάλλον ή τω μετέχειν κρίσεως και αρχής…” οποιαδήποτε άλλη μορφή πολιτικής, την θεωρώ «εφαρμοσμένη τέχνη» και με αφήνει παγερά αδιάφορο, θρέφοντας μέσα μου ταυτόχρονα, τον … κακό λύκο του Μπακούνιν»

Περιέγραψέ μας πως βλέπεις τον κορονοιό;

«Μια κατά παραγγελία πανδημία, αμφισβητήσιμου μεγέθους και θνητότητας, διά μέσου της οποίας κάποιοι κοινωνιοπαθείς πολιτικάντηδες του κερατά, θα προσπαθήσουν να αποκρύψουν και να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, από την αναποτελεσματικότητα των … νεοφιλελεύθερων πολιτικών τους, οδηγώντας την Ανθρωπότητα, εκ νέου, σε «βιβλικές» περιπέτειες, μιας νέας τάξης πραγμάτων»

Φοβίες και ανεκπλήρωτα όνειρα;

«Φοβάμαι την άγνοια που είναι η μήτρα κάθε φόβου.

Ανεκπλήρωτα όνειρα ωστόσο, θεωρώ πως δεν υφίστανται, όσο η ψυχή πληρεί την αθανασία της.»

Που σε βρίσκουμε; Ποιες είναι οι επόμενες εμφανίσεις;

«Τελευταία δουλεύω με τους συνεργάτες μου, πάνω σε ένα νέο και θα μπορούσα να πω πρότυπο concept, την Φαίδρα, που θα κάνει πρεμιέρα περί τα μέσα Ιουλίου στο Θέατρο Κήπου Θεσσαλονίκης, αν όλα εξελιχθούν ομαλά μετά τις τελευταίες εξελίξεις της πανδημίας και θα συνεχίσει σε περιοδεία τον Αύγουστο του 2020.
Το έργο, με τίτλο “ΦΑΙΔΡΑΣ ΠΛΑΝΗ” και με υπότιτλο “Κονσέρτο για έξι ηθοποιούς και έναν σολίστα” αποτελεί ένα μουσικό και ποιητικό αφήγημα πάνω στο μύθο και το ερωτικό πάθος της Φαίδρας για τον Ιππόλυτο. Η κεντρική ιδέα και το σώμα της παράστασης ανήκουν στη μουσική σύνθεση και πραγματεία μου, με τίτλο “ΦΑΙΔΡΑ” μέσα στην οποία περιπλέκεται, με αριστουργηματικό τρόπο, το πρωτότυπο κείμενο της ποιήτριας Ελένης Μερκενίδου. Κείμενο, που η λογοτέχνις εμπνεύστηκε και έπλασε  πάνω στη θεματική ανάπτυξη της μουσικής τριλογίας μου.
Δύο είναι οι βασικές ιδιαιτερότητες, που διαφοροποιούν την εν λόγω παραγωγή, από αντίστοιχες καλλιτεχνικές προσεγγίσεις του παρελθόντος.

1. Η ταυτόχρονη, έκθεση και σε σολιστικό μάλιστα επίπεδο, ενός συνθέτη – ερμηνευτή με δύο ιδιότητες: του κιθαριστή και του πιανίστα (γεγονός που έχει να επαναληφθεί σε ρεσιτάλ ή live performance, από την εποχή του 18ου αιώνα και με πρωταγωνιστή τον Nikolo Paganini.

2. Η οπτικοποίηση ενός εν δυνάμει ρεσιτάλ–κονσέρτου, που μέσω της κινησιολογικής προσέγγισης και του ποιητικού λόγου, κατορθώνουν τελικώς να δραματοποιούν μία (αρχικά) μουσική σύνθεση, σε σκηνοθεσία Παύλου Δανελάτου, ποιητική δραματουργία Ελένης Μερκενίδου, κινησιολογία Μέλπως Βασιλικού και σκηνικά – κοστούμια, Χρύσας Μάντακα.»

Μουσική εγκυκλοπαίδεια: 

ΤΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

«Από τον Ορφέα έως σήμερα «

Τόμος 6ος, σελίδα 490 και διαβάζουμε … το βιογραφικό σας σημείωμα!!!

Αλήθεια, πως αισθάνεται ένας άνθρωπος σαν εσάς, που πέρασε στην αιωνιότητα, στηριζόμενοι στην αρχαιοελληνική θέση περί υστεροφημίας, όντας εν ζωή ακόμα;

 

«Αναμφισβήτητα η τιμή που μου απέδωσαν, τόσο ο χώρος της διανόησης, όσο και η μουσική ακαδημαϊκή κοινότητα της χώρας μου, είναι τρανή.

Το ότι αποφάσισε μια ομάδα επιστημόνων ερευνητών, να συμπεριλάβει τον βίο και την πολιτεία μου, στα κιτάπια της Ιστορίας, αποτελεί για μένα, ίσως το μεγαλύτερο τρόπαιο στο …»Veni, vidi,  vici» ενός ανθρώπου της τέχνης και του πνεύματος.

Το γεγονός αυτό βέβαια, με βαραίνει, ευχάριστα θα έλεγα, με την υποχρέωση του … να γεράσω μάχιμος…»